Mary Parker Follett (1868-1933) - amerykański pracownik socjalny, konsultant ds. zarządzania, pionierka w dziedzinie teorii organizacji. Wraz z Lillian Gilbreth była jedną z dwóch wielkich ekspertek w dziedzinie zarządzania u początków formułowania  klasycznej teorii zarządzania.  Zamiast skupiać się na elementach technicznych, skupiała się na tym, co uważała za znacznie ważniejsze w zarządzaniu firmą - czynniku ludzkim. Uważała ludzi za najcenniejszy "towar" każdej firmy. Była jedną z pierwszych teoretyków, która aktywnie pisała i badała rolę ludzi w efektywnym zarządzaniu. Omawiała także znaczenie samodzielności pracowników. Promowała pozytywne relacje międzyludzkie, jako podstawowy aspekt rozwoju przemysłu.
Follett przeciwstawiła dominującej ówcześnie koncepcji  power-over  ("władza kierownika nad pracownikami"),  alternatywną ideę postawy osób zarządzających  power-with  ("rządzenie kierownika razem z pracownikami").  Zdefiniowała zarządzanie jako  "sztukę załatwiania spraw przez ludzi",  funkcję kierowniczą jako  "zdolność do wywoływania zdarzeń i zmian",  kierownika zaś określała mianem  "sprawcy rozwoju".  Głosiła, że pracownicy powinni być mniej odpowiedzialni  "przed kimś",  a bardziej  "za coś".  Jej zdaniem szeroko rozpowszechniona w świecie menedżerów praktyka wydawania arbitralnych rozkazów, połączona z oczekiwaniem wręcz ślepego posłuszeństwa, pozostaje w sprzeczności  "z jednym z najbardziej fundamentalnych faktów ludzkiej natury, jakim jest pragnienie kierowania własnym życiem".
Nazywana jest  "matką nowoczesnego zarządzania".  Teoretyk zarządzania Warren Bennis powiedział o jej pracy:  "Prawie wszystko, co dziś napisano o przywództwie i organizacjach, pochodzi z pism i wykładów Mary Parker Follett".

/ Wikipedia EN /