Prolog

W skali globu wyłącznie część ludzi stara się  rozumieć.  Niektórym wystarczy  wiedzieć,  a części wręcz tylko  być.  Jednak oglądając świat, nabierając doświadczeń, powstaje dużo pytań o to, czym jest człowiek, jakie mechanizmy odpowiadają za jego myślenie i postępowanie, czy faktycznie posiada "wolną wolę" oraz czy i co może na nią wpływać? Na pytania te odpowiadają religie, filozofia oraz nauka. Ta ostatnia opiera się na obserwowaniu, eksperymentowaniu, weryfikowaniu wyników oraz wnioskowaniu, i dlatego na niej się opieram. Poniżej zamieszczam opisy badań naukowych, odnoszących się do sposobu funkcjonowania człowieka. To obszar mojej pasji poznawania i chęci rozumienia.

Drzwi w twarz

The Door in The Face

Kolejny  mechanizm,  po  stopie w drzwi  wpływający na nasze opinie i decyzje, zweryfikowany przez jednego z najsłynniejszych badaczy naukowych.
Kiedy rośnie nasza skłonność do godzenia się na prośby innych ludzi?
Jak świadomie można na nas wpływać?

 WPROWADZENIE

R.B.Cialdini

S.K.Lewis


      Mechanizm  stopy w drzwiach  stymuluje ludzi do spełnienia większej prośby, poprzez poprzedzenie jej inną prośbą, mniejszą i łatwiejszą do spełnienia. Inni naukowcy (w tym  Robert B.CialdiniStephen K.Lewis)  postanowili sprawdzić, czy równie skuteczna może być odwrotna kolejność składania próśb. Postawili sobie pytanie:  "Jaki byłby skutek poprzedzenia prośby, na spełnieniu której nam zależy, prośbą skrajnie dużą, która z pewnością zostanie odrzucona i nie zostanie spełniona?"

Wyniki opublikowano w Journal of Personality and Social Psychology, 1975, 31(2), 206-215

 EKSPERYMENT 1


      Próbę badawczą stanowiły 72 osoby (studenci poruszający się w ciągu dnia po chodnikach uniwersytetu). Wybierano wyłącznie osoby chodzące samotnie. Badacze podchodzili do nich, składali prośby i rejestrowali reakcje. Prośba "skrajna" dotyczyła podjęcia się bezpłatnej pracy doradcy w Okręgowym Ośrodku Zatrzymań dla Nieletnich (County Juvenile Detention Centre), wymagającej dwóch godzin pracy tygodniowo przez co najmniej dwa lata. Prośba "mniejsza", docelowa, dotyczyła podjęcia się jednorazowo funkcji opiekuna, podczas 2-godzinnej wycieczki do zoo. Funkcja ta też miała być bezpłatna, a opiece podlegałaby grupka młodych ludzi  z Ośrodka Zatrzymań Nieletnich. W eksperymencie przyjęto 3 procedury postępowania:
WARIANT 1 - odmowa i mniejsza prośba - osoba badana słyszała najpierw dużą, skrajną prośbę (extreme request), a gdy odmawiała badacz do niej mówił:  "Cóż, mamy też inny program, który może Cię zainteresować"  i składał mniejszą prośbę (badanie kluczowe).
WARIANT 2 - opisanie dwóch propozycji - badacz opisywał skrajną, a następnie mniejszą prośbę, po czym prosił osobę badaną o wykonanie jednej z nich (grupa kontrolna 1).
WARIANT 3 - tylko mniejsza prośba - badacz prosił wyłącznie o wykonanie mniejszej prośby (grupa kontrolna 2).
WYNIKI: Żadna osoba w niniejszym eksperymencie nie zgodziła się na prośbę "skrajną". W grupie pierwszej ("odmowa i mniejsza prośba") na zrealizowanie prośby mniejszej zgodziło się 50% osób badanych. W grupie drugiej ("opisanie dwóch propozycji") na zrealizowanie prośby mniejszej zgodziło się 25% osób badanych. W grupie kontrolnej 2 ("tylko mniejsza prośba") na zrealizowanie prośby mniejszej zgodziło się 16,7% osób badanych. Eksperyment ukazał wzrost skuteczności przyjmowania prośby, gdy została ona poprzedzona prośbą  ekstremalną,  wręcz szokującą swoim oczekiwaniem.

Opracował Tomasz Krawczyk na podstawie:
R.B.Cialdini, J.E.Vincent, S.K.Lewis, J.Catalan, D.Wheeler, B.L.Darby "Reciprocal concessions procedure for inducing compliance: The door-in-the-face technique.",
Journal of Personality and Social Psychology, 1975, 31(2), 206-215
A.Benton, H.Kelley, B.Liebling "Wpływ skrajności ofert i wskaźnika koncesji na wyniki negocjacji.", Journal of Personality and Social Psychology, 1972, 24 (1), 73-83


 EKSPERYMENT 2


      Próbę badawczą stanowiło 58 studentów poruszających się w ciągu dnia po terenie uniwersytetu. Prośba "skrajna" była taka sama, jak w eksperymencie 1. "Mniejszą" prośbą w tym eksperymencie była opieka nad grupą młodych ludzi  o niskich dochodach,  podczas 2-godzinnej wycieczki do zoo. Do osób badanych podchodziło dwoje badaczy: kobieta i mężczyzna (Badacz A i Badacz B). Badacz A inicjował rozmowę przedstawiając siebie i kolegę. W tym momencie podchodził do nich trzeci badacz (Badacz C), który wyglądał na znajomego Badacza B i zaczynał z nim rozmawiać na temat zbliżającego się egzaminu. Podobnie do eksperymentu pierwszego, przyjęto 3 procedury dalszego postępowania:
WARIANT 1 - odmowa i mniejsza prośba - gdy Badacze B i C ze sobą rozmawiali, Badacz A wyrażał skrajną prośbę. Po tym, jak badany odmawiał jej wykonania, Badacz A składał mniejszą prośbę.
WARIANT 2 - II propozycja od innej osoby - gdy Badacze B i C ze sobą rozmawiali, Badacz A wyrażał skrajną prośbę. Po tym, jak badany odmawiał jej wykonania, Badacze A i B razem odchodzili. Zostawał Badacz C, który składał mniejszą prośbę ("Słyszałem jak mówisz, że przez dwa lata nie będziesz w stanie być doradcą nieletnich przestępców. Ale może możesz mi pomóc. Jestem z Campus Volunteer Service Organization, w której pomagamy w opiece nad grupą dzieci o niskich dochodach podczas wycieczki do zoo... ")
WARIANT 3 - tylko mniejsza prośba - gdy Badacze B i C ze sobą rozmawiali, Badacz A wyrażał wyłącznie mniejszą prośbę.
WYNIKI: Na mniejszą prośbę, wyrażaną do osoby badanej jako jedyną (WARIANT 3), zgodziło się 31,5% osób. Na mniejszą prośbę poprzedzoną większą i z których obydwie składane były przez tę samą osobę (WARIANT 1), zgodziło się 55,5% osób badanych. Gdy nastąpiła zmiana osoby proszącej (WARIANT 2), na mniejszą prośbę zgodziło się wyłącznie 10,5% badanych osób. Według  Roberta B.Cialdiniego  kluczowym czynnikiem częstszego udzielania zgody przez osoby badane było postrzeganie mniejszej prośby jako  "ustępstwa"  czynionego przez osobę proszącą. Zmiana osoby proszącej nie pozwalała odebrać mniejszej prośby jako  "ustępstwa",  co spowodowało wyraźny spadek ilości uzyskanych akceptacji. Jednak jedna myśl nie dawała autorom spokoju. A może częstsze zgody na drugą, mniejszą prośbę wynikały nie z odebrania jej jako  "ustępstwa",  a z determinacji osoby proszącej? Postanowiono sprawdzić to w kolejnym eksperymencie.

Opracował Tomasz Krawczyk na podstawie:
R.B.Cialdini, J.E.Vincent, S.K.Lewis, J.Catalan, D.Wheeler, B.L.Darby "Reciprocal concessions procedure for inducing compliance: The door-in-the-face technique.",
Journal of Personality and Social Psychology, 1975, 31(2), 206-215
A.Benton, H.Kelley, B.Liebling "Wpływ skrajności ofert i wskaźnika koncesji na wyniki negocjacji.", Journal of Personality and Social Psychology, 1972, 24 (1), 73-83


 EKSPERYMENT 3


      Próbę badawczą stanowiło 72 studentów poruszających się w ciągu dnia po terenie uniwersytetu. Do losowo wybranych osób podchodził jeden badacz, który realizował w sumie następujące 3 procedury:
WARIANT 1 - odmowa i mniejsza prośba - podobnie jak w eksperymencie nr 1 osoba badana słyszała najpierw dużą, skrajną prośbę, a gdy odmawiała badacz składał mniejszą prośbę.
WARIANT 2 - II propozycje równoważne - badacz składał najpierw propozycję opiekowania się grupą młodocianych przestępców podczas 2-godzinnej wycieczki do miejskiego muzeum, następnie po reakcji osoby badanej składano od razu kolejną propozycję zaopiekowania się grupą młodych ludzi  z Ośrodka Zatrzymań Nieletnich  podczas dwugodzinnej wycieczki do zoo.
WARIANT 3 - tylko mniejsza prośba - badacz prosił wyłącznie o wykonanie mniejszej prośby.
WYNIKI: Na mniejszą prośbę wyrażaną jako jedyną (WARIANT 3), zgodziło się 33,3% osób. Gdy prośba główna była poprzedzona prośbą równoważną (WARIANT 2), zgodziło się na nią również 33,3% uczestników badania. Gdy prośba główna poprzedzona była prośbą skrajnie dużą, zgodziło się na nią 54,1% osób. Oznacza to, że większa częstotliwość akceptacji prośby głównej we wszystkich trzech eksperymentach nie wynikała z determinacji osoby proszącej, a wyłącznie z poprzedzenia jej prośbą skrajnie dużą, odrzucaną przez rozmówców. Może dlatego, że prośba ta powinna być wręcz szokująca, mechanizm ten nazwaną techniką "Drzwi w Twarz"  (The Door in The Face).

Opracował Tomasz Krawczyk na podstawie:
R.B.Cialdini, J.E.Vincent, S.K.Lewis, J.Catalan, D.Wheeler, B.L.Darby "Reciprocal concessions procedure for inducing compliance: The door-in-the-face technique.",
Journal of Personality and Social Psychology, 1975, 31(2), 206-215
A.Benton, H.Kelley, B.Liebling "Wpływ skrajności ofert i wskaźnika koncesji na wyniki negocjacji.", Journal of Personality and Social Psychology, 1972, 24 (1), 73-83


 WNIOSKI


Z czego wynika skuteczność mechanizmu  drzwi w twarz?

1. Poprzedzenie prośby głównej inną prośbą (propozycją) wpływa na decyzję rozmówcy - prośba mniejsza uruchamia  regułę konsekwencji  (stopa w drzwi),  prośba duża uruchamia  zasadę kontrastu (drzwi w twarz).
2. Złożenie prośby głównej jako jedynej lub kilku próśb równorzędnych (eksperyment 3) powoduje realną ocenę ich atrakcyjności i umożliwia podjęcie  racjonalnej  decyzji.  Zasada kontrastu  zmienia postrzeganie prośby głównej. Złożenie najpierw prośby dużej, wręcz szokującej powoduje, że prośba główna jako kolejna wydaje się mała i bardziej możliwa do zrealizowania.
3. Według  Roberta B.Cialdiniego  kluczowym czynnikiem częstszego udzielania zgody przez osoby badane było postrzeganie mniejszej prośby jako  "ustępstwa"  czynionego przez osobę proszącą. Zmiana osoby proszącej (eksperyment 2) nie pozwalała odebrać mniejszej prośby jako  "ustępstwa",  co spowodowało wyraźny spadek ilości uzyskanych akceptacji.  "Ustępstwo"  uruchamiało kolejny automatyzm ludzkiego umysłu zwany  Regułą Wzajemności.


Jak wychwytać stosowanie na nas techniki  drzwi w twarz  i jak prawidłowo reagować omawiamy podczas szkoleń z zakresu negocjacji.

Napisz do mnie

Stopa w drzwi

Foot in The Door

Postępowanie człowieka opiera się na  mechanizmach  działających w nim samym oraz między nim, a innymi ludźmi. Poniżej przedstawiamy jeden z nich, zweryfikowany przez badania naukowe.

Kiedy mamy skłonność do godzenia się na prośby?
Jak inna osoba może wpłynąć na naszą decyzję?

Niska piłka

The Low-Ball

Obok metod  stopy w drzwi  i  drzwi w twarz  zdefiniowano i naukowo zweryfikowano kolejny mechanizm wywierania wpływu. Intensyfikuje on zaangażowanie człowieka i w efekcie zapewnia jego większą chęć realizowania ustaleń.

Jak powstaje większa chęć realizowania ustaleń?
Na czym polega ten mechanizm?

KOLEJNE EKSPERYMENTY I BADANIA NAUKOWE

KOLEJNE EKSPERYMENTY
I BADANIA NAUKOWE

Mózg chce więcej

Badania prof. Wolframa Schultza

Jakimi priorytetami kieruje się ludzki mózg?  Prof. Wolfram Schultz  wykazał w swoich badaniach system pracy mózgu, zapewniający człowiekowi satysfakcję lub jej brak.

Kiedy osiągnięcie nawet ambitnego celu nie zapewnia satysfakcji?
Jak zapewnić motywację personelu?

Warunkowanie

Thorndike, Pawłow, Skinner

Warunkowanie oznacza wyrabianie nowych  odruchów.  Są one kluczowe dla jakości komunikacji i sposobu nabywania nowych umiejętności.

Czy odruchy można wytwarzać świadomie?
Jak odbywa się wytwarzanie prawidłowych odruchów?

Ego

O wyobrażeniu siebie

Ego  to wyobrażenie o sobie samym. Jest mechanizmem niezbędnym do przeżycia, lecz również problematycznym. Człowiek z natury uważa, że jest "lepszy". W badaniach przyjęto wskaźnik  better than average.

Czy przekonanie o swojej wyjątkowości jest powszechne?
Czy skupienie na sobie ułatwia ludziom wywieranie na nas wpływu?

Dysonans poznawczy

O ratowaniu EGO

Ego  mówi człowiekowi, że jest ponadprzeciętny  (better than average).  Gdy człowiek zaprzeczy takiemu swojemu przekonaniu staje się nieobliczalny.

Jak reagować na dysonans poznawczy?
Co go wywołuje?

"Ludzie myślą tak, jak ja"

Fałszywa zgodność

Człowiek ma podświadome przekonanie, że ludzie -  generalnie  - myślą tak, jak on. Jeżeli nawet obecnie jeszcze tak nie myślą, to z pewnością jego poglądy będą wyrażać w przyszłości. Badania naukowe wykazały jak silny jest to mechanizm myślenia.

Jak powszechnie on występuje?
Jak takie przekonanie wpływa na postawę człowieka?

Wiara w sprawiedliwy świat

Eksperymenty prof. Melvina Lernera

Powszechne jest przekonanie, że człowiek ponosi  konsekwencje  własnych decyzji, że przydarza mu się to, na co  zasłużył.  Jak silna jest wiara w sprawiedliwy świat?

Jak oceniany jest człowiek, któremu przydarza się tragedia?
Czy ludzie obwiniają kogoś za stan, w jakim się znalazł?

Efekt Pigmaliona

Eksperymenty prof. Roberta Rosenthala

Efekt Pigmaliona  to uformowanie osoby, stworzenie jej, poprzez swój stosunek do niej.

Jak nasze oczekiwania wpływają na drugiego człowieka?
Co w naszej postawie wywiera silny wpływ?

Zarządzanie Ludźmi

Ewolucja myśli zarządczej

Skuteczność działania ludzi zawsze była przedmiotem troski przedsiębiorców. Ich pomysłom w sukurs przyszła również nauka.

Jakie błędy zauważono w zarządzaniu personelem?
Które z nich są cały czas popełniane?

Jak rozumieć intuicję?

Badanie prof. Antoine Bechara

Kiedy człowiek nie wie czego się spodziewać, jego organizm już to wie. Naukowcy mierzyli reakcje ciała ukazujące stan układu nerwowego.

Jak wygląda relacja między intuicją, a świadomym postrzeganiem?
Czy doświadczenie sprzyja prawidłowej intuicji?

Co wpływa na relację?

Harlow, Wall, Niiya i Deaux

Wydaje się, że zapewnienie przeżycia jest wartością najwyższą. Okazuje się, że w naturze są wartości wyższe od zapewnienia bytu.

Co jest ważne dla wszystkich?
Na czym należy się skupić chcąc budować z ludźmi pozytywne relacje?

Mimika a Emocje

Eksperyment prof. Paula Ekmana

Powszechne są powiedzenia  rozchmurz się  lub  uśmiechnij się.  Czy mają one sens?

Czy mimika wpływa na  nastrój?
Czy można  poprawić  sobie  nastrój  utrzymując uśmiech na twarzy?

Wyuczona bezradność

Eksperymenty Seligmana-Maiera, Richtera

Opis i wnioski z kluczowych badań psychologicznych nt. aktywności i bierności.

Dlaczego człowiek bywa bierny lub czuje się bezradny?
Czy aktywności można się nauczyć?

Efekt widza

O braku poczucia odpowiedzialności

Efekt widza  -  człowiek widzi negatywne zdarzenie, ma możliwość zareagowania, lecz nie podejmuje żadnych działań.

Czy ty też możesz być osobą bierną, gdy należy reagować?
Czym powodowana jest bierność człowieka?

Tożsamość grupowa

Badania prof. Henriego Tajfela

Człowiek nabywa cech typowych dla grupy, z którą się utożsamia. Zachowanie grupy, jej wartości i sposób myślenia stają się jego sposobem myślenia i działania. Człowiek dba, by jego grupa "wygrywała", czyli zyskiwała więcej, niż inne grupy ludzi.

Czy można oczekiwać od człowieka obiektywnych ocen innych ludzi?
Jak przynależność do grupy wpływa na ludzkie decyzje?

Odgrywanie roli grupy

Eksperyment Zimbardo

Eksperyment  prof. Philipa Zimbardo  ze  Stanford Univeristy  ukazał mechanizm kluczowy dla ludzkiego postępowania.

Jaką rolę odgrywasz ty, a jaką twój klient, pracownik lub przełożony?
Co determinuje odgrywanie przez człowieka określonej roli?

Jaskinia zbójców

Eksperyment Sherifa

Najsłynniejszy eksperyment psychologa  prof. Muzafera Sherifa,  nazwany "Jaskinia Zbójców" (Robbers Cave), analizujący zachowanie grup w sytuacjach konfliktowych.

Jakie są powody podziału na my i oni.
Co zapewnia integrację i wspólne działanie?

Eksperyment Milgrama

Oddziaływanie i wywieranie wpływu

Badanie z bardzo mocnymi wynikami.

W jakich sytuacjach każdy z nas jest skłonny krzywdzić innych ludzi?
Co może spowodować działania niemiłe dla innej osoby?

Konformizm

Eksperymenty Sherifa i Ascha

Najsłynniejsze badania nad konformizmem człowieka przeprowadziło dwóch psychologów:  prof. Muzafer Sherif  i  prof. Solomon Asch.

W jakich sytuacjach człowiek zmienia zdanie pod wpływem grupy?
Dlaczego przyjmuje opinie innych ludzi jako swoje?

Trzecia Fala

Mechanizmy oddziaływania

Ron Jones  był nauczycielem historii w liceum w Kalifornii. Jego uczniowie nie byli w stanie pojąć, jak niemieckie społeczeństwo mogło popierać nazistów. Postanowił unaocznić im mechanizm zdobywania zwolenników idei i zasad. Przeprowadził spontaniczny, osobisty, improwizowany eksperyment socjologiczny, tworzący z uczniów zagorzałych zwolenników przedsięwzięcia.

Co wpływa na zaangażowanie się w ideę?
Co poza samą ideą angażuje ludzi w przedsięwzięcie?

Gdy warunki są zbyt dobre

Eksperyment Calhouna

Etolog  John B.Calhoun  umieścił populację myszy w idealnym środowisku do życia. Wynik był zaskakujący.

Co jest warunkiem aktywności i chęci rozwoju?
Co może zabić motywację do działania?

Automatyzmy

Nieuświadomione mechanizmy umysłu

Człowiek jest istotą barwną. Posiada wiele  mechanizmów  myślenia, które tworzą jego koloryt. Wiele reakcji jest trudnych do przewidzenia, lecz są też takie, które są przewidywalne. Opierają się one na  automatycznychnieświadomych  mechanizmach pracy mózgu. Przedstawiamy je wraz z opisem badań, które pozwoliły je zrozumieć.

Kiedy człowiek działa  mechanicznie  bez udziału własnej woli?
Które zachowania uruchamiają w nim  automatyczne  reakcje?

Stopa w drzwi

Foot in The Door

Postępowanie człowieka opiera się na  mechanizmach  działających w nim samym oraz między nim, a innymi ludźmi. Poniżej przedstawiamy jeden z nich, zweryfikowany przez badania naukowe.

Kiedy mamy skłonność do godzenia się na prośby?
Jak inna osoba może wpłynąć na naszą decyzję?

Drzwi w twarz

The Door in The Face

Kolejny  mechanizm  wpływający na nasze opinie i decyzje, zweryfikowany przez jednego z najsłynniejszych badaczy naukowych.

Kiedy rośnie nasza skłonność do godzenia się na prośby innych ludzi?
Jak świadomie można na nas wpływać?

Niska piłka

The Low-Ball

Obok metod  stopy w drzwi  i  drzwi w twarz  zdefiniowano i naukowo zweryfikowano kolejny mechanizm wywierania wpływu. Intensyfikuje on zaangażowanie człowieka i w efekcie zapewnia jego większą chęć realizowania ustaleń.

Jak powstaje większa chęć realizowania ustaleń?
Na czym polega ten mechanizm?

Wpływ reklamy

O pamięci  niejawnej

Człowiek zapamiętuje reklamy w świadomości oraz w  pamięci niejawnej.  Badania  prof. Didier'a Courbet  z Francji ukazały czas, jaki reklama "niepamiętana" przez człowieka jest jednak pamiętana i wpływa na jego wybory.

Czym jest pamięć niejawna?
Jak długo przechowywana jest w niej informacja pokazana w krótkiej reklamie?

Wpływ środowiska wychowania

Eksperyment prof.Kellogga

Najsłynniejszy eksperyment wychowania międzygatunkowego. Naukowiec wychowywał dziecko człowieka razem z dzieckiem szympansów.

Jaki jest efekt wspólnego dorastania?
Co ustanawia nas ludźmi?

Robert Beno Cialdini (ur. 27.04.1945) - profesor psychologii  University of Arizona.  Powszechnie znany jako autor książki  "Wywieranie wpływu na ludzi" (Influence: Science and Practice).  Sklasyfikował w niej metody wywierania wpływu na ludzi w postaci 6 zasad: wzajemności, konsekwencji, dowodu społecznego, sympatii, autorytetu, ograniczonej dostępności.

/ Wikipedia /

Stephen K.Lewis - profesor psychologii  University of Arizona.  Jego główny obszar badań dotyczy postrzegania innych osób, w tym procesów tworzenia wrażeń i stereotypów. Drugi obszar badań koncentruje się na sposobach podejmowania decyzji.

/ Arizona State University /

Drzwi w Twarz (The Door-in-the-Face Technique)
Badanie weryfikujące ten mechanizm przeprowadzili w 1975 roku następujący naukowcy:
- Robert B.Cialdini
- Stephen K.Lewis
- Joyce E.Vincent
- Jose Catalan
- Diane Wheeler
- Betty Lee Darby.
Wyniki opublikowano w Journal oj Personality and Social Psychology, 1975 Vol. 31, No. 2, 206-215.


Zasada Kontrastu - zestawione ze sobą przedmioty, sylwetki, opinie i informacje wpływają na siebie i zmieniają ich odbiór. Rozmiar kół czerwonych i zielonych wpływają na odbiór kół niebieskich. Na  zasadzie kontrastu  koło niebieskie przy kołach zielonych wygląda na mniejsze, niż jest naprawdę, a przy kołach czerwonych na większe, niż jest. Zestawianie ze sobą cen, czy innych informacji oraz kolejność, w jakiej są prezentowane, wpływają na ich odbiór.
W metodzie  drzwi w twarz  poprzedzenie prośby głównej prośbą większą, wręcz szokującą, uruchamia  zasadę kontrastu.  Prośba główna, jako mniejsza, zostaje postrzegana jako mniejsza, niż jest w rzeczywistości.

Reguła Wzajemności - gdy człowiek otrzymuje coś od innej osoby, podświadomie odczuwa dłużne zobowiązanie i potrzebę odwzajemnienia się. To kolejny mechanizm zaklasyfikowany do  automatyzmów,  czyli automatycznych reakcji ludzkiego umysłu.
W metodzie  drzwi w twarz  wycofanie się z bardzo dużej prośby (żądania) bywa odbierane jako  "ustępstwo",  co uruchamia  regułę wzajemności,  czyli poczucie potrzeby odwzajemnienia się grzecznością.

Reguła Konsekwencji - człowiek odczuwa wewnętrzną potrzebę bycia  konsekwentnym  wobec opinii, które wypowiedział oraz działań, które zrealizował.
      To potrzeba zaklasyfikowana do grupy  automatyzmów,  czyli automatycznych reakcji umysłu, mających na celu uniknięcie konieczności każdorazowego zastanawiania się nad tą samą sprawą. Kiedy człowiek zadeklaruje zgodę z jakąś opinią, w dalszych rozmowach nie czuje potrzeby powtórnego zastanawiania się nad nią, a podświadomie zajmuje zgodne z nią stanowisko. Może powtórnie się nad nią zastanawiać, jeżeli będzie do tego sprowokowany. Bez powtórnego zmuszenia do zastanowienia, podświadomie, automatycznie będzie wyrażał opinie zgodne z wcześniej zajętym stanowiskiem.
      Dodatkowo  konsekwencja  w mówieniu i działaniu jest oczekiwaniem społecznym. Brak konsekwencji jest społecznie źle odbierany. Ludzie potrzebują, by otoczenie ich nie zaskakiwało, czyli by było  przewidywalne.  Dlatego wymagają od innych osób spójności mówienia i działania, czyli bycia  konsekwentnym.  Nieuzasadnione zmiany opinii i zachowania są społecznie źle odbierane.

Tomasz Krawczyk (ur. 1973) - autor książki pt. "Metodyka Sprzedaży i Negocjacji" (Ridero, marzec 2020), autor artykułów poświęconych zagadnieniom zarządzania, sprzedaży i negocjacji publikowanych na łamach gazet i miesięczników tj. Puls Biznesu i dwumiesięcznik Optyka. Absolwent  Studium Doktoranckiego Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej  w Warszawie.
Doświadczenie praktyczne w sprzedaży i negocjacjach od 1994 r. W kolejnych latach - prowadząc już szkolenia biznesowe - wprowadzał firmy na wybrane rynki, opracowując strategię działania i prowadząc fizyczne działania handlowe. Dzięki swoim umiejętnościom, już od roku 2002 wynajmowany do przygotowywania firm do negocjacji i reprezentowania ich w tym procesie. Negocjator i mediator angażowany do rozwiązywania sporów między podmiotami gospodarczymi. Metodyk komunikacji interpersonalnej - opracowane przez niego rozwiązania zostały wdrożone przez firmy koncernowe w innych krajach Europy.

Więcej?  Kliknij link.